Pct ve psikolojik baskı.

[TheNoahSystem 158]

Bi yerde derdimi anlatmam gerekiyordu en rahat burada anlatabilirim sanırım,

Şu anda PCT'nin 2. haftasındayım, 10 haftalık kür yapmıştım 8. haftadan sonra antrenmanlardan, yemekten içmekten hayat tarzımdan bunalmaya başlamıştım çünkü gerçekten spor yapmak için yaşıyor gibiydim kürüm çok iyi geçti çünkü köle gibi çalıştım neyse daha önce tanışmış olduğum fakat pek fazla konuşmadığım bi kızla konuşmaya başladım kürün sonuna yakın bu kız 17 yaşında hamile kalıyor ve mecburen evleniyor şu anda 25 yaşında ve 2 tane çocuğu var kızı 2 senedir tanıyorum. 10 gün geçti kız bana geldi. Bu arada yurtdışında okuyorum, şu anda bi yandan staj yapıyorum yurtta kalıyorum fakat kimse yok sıfır arkadaşım var herkes tatilde. Neyse kız hala evli fakat sadece çocuklar için aynı evde yaşıyorlarmış aynı odada dahi kalmıyorlarmış en azından kızın anlattığı bu ve ben de böyle olduğunu düşünüyorum. Neyse geldi bende 3 gün kalmasına izin vermişler hatta kocası da biliyordu, PCT'nin ilk günleriydi ben de o kadar imkansız olduğunu bile bile kendimi durduramadım kızdan hoşlanmaya başladım, çünkü aynı yatakta yattığınız 24 saat yüzünü gördüğünüz birisine 3 günde bile olsa alışıyorsunuz ve gerçekten çok kötü alıştım. Kız 3. gün sonunda gitti ve kocası durumu bilmesine ve izin vermesine rağmen baya sinirlenmiş kıskanmış sanırım sorun çıkarmış. Kız bir daha gelmek istiyordu ben de tekrar görmek istiyordum, yol 12 saat sürüyor bu arada bildiğin ülkenin diğer ucunda. Tekrar gelmesine bu sefer kocası izin vermedi benim gitmemi istedi. Her ne kadar dandik bi evlilik olsa da benim oraya gitmem saçmalık ki bu durum Türkiye'de olsa adamın içinden geçerler. Neyse 1 ay geçti kız tekrar geldi fakat bu sefer kocasına söylememiş, çocukları evde bırakmış bir sürü sorun tak geldi. 1 gün kaldık ve gitmek istediğini söyledi ben şok oldum bu kadar sorun çıkardın en azından ortalığın yatışmasını beklemesini söyledim hallolması için yardım edeceğimi söyledim fakat dinlemedi, kocası bana ulaştı adamla konuştuk, bana sadece içinin acıdığını söyledi, sinirli ve öfkeli olmadığını söyledi. Gerçekten üzüldüm fakat ben böyle olsun istemedim ki, ben en fazla kızla takılırım gönderirim diye düşündüm, kız hoşlanmam için elinden gelen her şeyi yaptı ve başardı. Neden bir gün kalıp geri dönmek istediğini sorduğumda buraya elveda demeye geldim dedi, çocuklarım için dönmek zorundayım dedi. Fakat gelirken 10 gün kalacağını söylemişti neyse çocuklarım dediği anda benim diyecek bir şeyim kalmıyor susuyorum, tamam diyorum. Gitti ve bana hiçbir şey yazmadı, geldim bile demedi fakat tren hareket ettiğinde bile camdan seni seviyorum diye bağırıyordu. Son ana kadar mutluydu. 1 gün konuşmadı ertesi gün bana kocasını da sevdiğini sevmek zorunda olduğunu söyledi, çocuklarım için aile dağılmaması için elimden geleni yapıcam dedi fakat beni unutamayacağını ve hala sevdiğini söyledi. Diyecek bir şey bulamadım. Kendimden nefret etmeye başladım birisinin ailesini dağıtmak üzereydim kötü bir aile de olsa sonuçta bi aile, kıza yardım etmek için bi kaç mesaj attım dönmedi, aradım açmadı, ev arıyormuş sadece bunu yazdı ve konuşmak istemediğini söyledi bunun ertesi günü seni seviyorum diye mesaj attı tekrar. Bir gün bunu yazıp diğer gün konuşmak istemiyorum yapınca benim psikolojim iyice bozulmaya başladı, ne yapacağımı bilmiyorum, kızın hayatının ne kadar boktan olduğunu bilsem de ailesi dağılsın istemiyorum, sonuçta çocuklar var. Fakat durum bu kadar kötü olmasa hayatımda ilk defa evlenebilirim dediğim bi kızdı bu. En son bugün mesaj attım nasıl olduğunu sordum fakat iletilmedi çünkü whatsapp'ı silmiş. Aradım açmadı, facebook'tan yazdım cevap vermedi. PCT'nin ortasında, gün içinde görüp merhaba diyebileceğim bir tane bile arkadaşımın olmadığı zamanda böyle bi olay yaşadım psikolojimi ayakta tutmak için gerçekten zorlanıyorum, daha önce ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum fakat ara ara ağlıyorum bile. 1 ay sonra yurt dolmaya başlar insanlar gelir fakat 1 ay boyunca psikolojim bozulmadan nasıl dayanacağım bilmiyorum.

 

Uzun oldu kusura bakmayın hatta atlayarak yazdım fakat konu hoş olmadığı için ve kendimi kötü hissettiğim bazı yerleri açıklamak zorunda kaldım

 

 

[AxtoR 45]

Kendinizi dirençli tutmanız lazım, buna yakın bir şey bence yaşadım her gün intiharı düşünüyorum sanırım en sonunda yapacam. Büssürü sıkıntı ardı arkası kesilmiyor

16 Ağustos, 2017 tarihinde AxtoR tarafından düzenlendi

[Loving 9.369]

Paylaşman güzel olmuş bazı şeyleri insan içinde tutmamalı ve kendimden bir örnek vereceğim bu ve benzer ilişkileri bir çok kişi yaşayabiliyor ama yaptığın etik bir şey değil bilgin olsun yani yanlış anlamadıysam hala evli ? avrupada yada batı ülkelerinde her ne kadar normal gibi olsada evli yada boşanma arifesinde olan ilişkilere yaklaşmak hiç hoş şeyler değil örf adetlerimize de karşı şeyler. Her neyse herkes kendi hayatından sorumlu elbette ama şu var ben kendimden örnek vereyim derken şunu söyleyecektim 30 küsür yılın bana öğrettiği en güzel şey umursamamak ve dünyada kendimden başka değerli bir şeyin olmadığı çünkü herkes her şey unutuluyor  ve her zaman kendinle baş başa kalıyorsun. Samimiyetine inandığım için uzun uzun yazıyorum. Yenilecek olsan bile gardını düşürme derdi ustalarım bana hep bende sana söylüyorum aynı şeyi hayat devam ediyor ev nice nice güzel insanlar var kendine şunu söyle kadere inanıyorsan bunu yaşamış olman lazımdı ve yaşadın bunun sana acı yada tatlı tecrübeleri oldu bu noktada mutlu olmayı dene çünkü para ile satın alınamayacak tecrübelerdir bazı şeyler. 

Bu sözümü de unutma ; geç bir kaldırımın kenarına otur ve saatlerce oradan kalkma kimse sana gelip de bir derdin var mı demez. Ayrıca sen orada saatlerdir otururken çevrenden yüzlerce insan ve araba hatta kedi, köpek geçtiğini göreceksin burada çok önemli bir mesaj var hayat sana şunu diyor '' SEN DURSANDA DÜNYA DÖNMEYE DEVAM EDİYOR. ''  

Sıkma canını her şey gelir geçer sen kendine odaklan ve gelecekte seni bekleyen güzellikleri kucaklamak için sabırsızlan.

Keyifli forumlar / Biz bir aileyiz.

[JrRommel 259]

Çok iyi yapmışsın yazıp gayet mantıklı hareketler sergilenmişsin insancıl olarak , buarada senin hiçbir suçun yok. Mütevazı olamayacağım konulardan biri bu hayatına çok fazla kadın girmiş biri olarak diyeceğim şu: Bu kız zaten duygusal istismarlardan sıkılmış bir kız ve düşünmeden kendisine anlık mutluluklar verecek insanlar arıyor. Genel olarak da bu tarz hatunlar kendi ayakları üstünde duramadığı için birilerine yamana yamana daldan dala konarak bir şeyler kazanmaya çalışırlar kazanınca da kaybolurlar bu maddi tatminkarlık da cinsel tatminkarlık da duygusal tatminkarlık da olabilir. Ben eminim o evli olan adam senin gibi kaç kişiyle diyalog kurmuştur ve o kadının daha anlatmadığı neler vardır. Sadece kendisini haklı gösterecek şeyler anlattığına ve seninle paylaştığına eminim. %99 anlattığından sadece %1i başkalarında hata görür böyle tipler. Sen de kendini eve kapatma git en kötü otur dışarıda tak kulaklığını etrafı izleyerek dizi falan izle telefondan. O vücudu da boşuna yapmadın git sağda solda eğlen özgüvenli ol o ne öyle arkadaşım yok arkadaşa gerek yok insanların çoğu gelip geçici zaten insanın tüm hayatında en baba 10 tane kalıcı insan oluyor , hayatına girip çıkan insan istersen de yalnız kalmamak için buna gerekli olan şey biraz çene biraz özgüven yeterli. Bu olayla ilgili sana da verebileceğim en güzel ve bilgili tavsiye ; üzül ama bunu çok kısa tut hayatında bir daha olmayacak birilerini için insanlar üzülmeli ama en fazla birkaç gün

16 Ağustos, 2017 tarihinde JrRommel tarafından düzenlendi

[Bloxq 34]

Yaşadıklarınıza oldukca üzüldüm bu pskolojiden kurtulmak kolay değil biliyorum size haddimi aşmadan şu tavsiyeyi vermek istiyorum bence bir süre o insandan uzak durun belki çocukları için bir araya gelmeyi deneyebilirler adam bunu yaşıyorsa evlilikleri sorunlu olabilir kadın ve kocası belkide bu olayı ilk kez sizinle yaşamıyor olabilir, insanlar bazen duygusal ve pskolojik boşlukta sadece kendisine iyi gelen birileriyle mutlu olma arayışına girebilir siz ne olursa olsun güçlü durun...

[TheNoahSystem 158]

JrRommel, 4 dakika önce yazdı:

Çok iyi yapmışsın yazıp gayet mantıklı hareketler sergilenmişsin insancıl olarak , buarada senin hiçbir suçun yok. Mütevazı olamayacağım konulardan biri bu hayatına çok fazla kadın girmiş biri olarak diyeceğim şu: Bu kız zaten duygusal istismarlardan sıkılmış bir kız ve düşünmeden kendisine anlık mutluluklar verecek insanlar arıyor. Genel olarak da bu tarz hatunlar kendi ayakları üstünde duramadığı için birilerine yamana yamana daldan dala konarak bir şeyler kazanmaya çalışırlar kazanınca da kaybolurlar bu maddi tatminkarlık da cinsel tatminkarlık da duygusal tatminkarlık da olabilir. Ben eminim o evli olan adam senin gibi kaç kişiyle diyalog kurmuştur ve o kadının daha anlatmadığı neler vardır. Sadece kendisini haklı gösterecek şeyler anlattığına ve seninle paylaştığına eminim. %99 anlattığından sadece %1i başkalarında hata görür böyle tipler. Sen de kendini eve kapatma git en kötü otur dışarıda tak kulaklığını etrafı izleyerek dizi falan izle telefondan. O vücudu da boşuna yapmadın git sağda solda eğlen özgüvenli ol o ne öyle arkadaşım yok arkadaşa gerek yok insanların çoğu gelip geçici zaten insanın tüm hayatında en baba 10 tane kalıcı insan oluyor , hayatına girip çıkan insan istersen de yalnız kalmamak için buna gerekli olan şey biraz çene biraz özgüven yeterli. Bu olayla ilgili sana da verebileceğim en güzel tavsiye ve bilgili tavsiye ; üzül ama bunu çok kısa tut hayatında bir daha olmayacak birilerini için insanlar üzülmeli ama en fazla birkaç gün

Ben tamamen insancıl yaklaştım yaşadıklarını anlattı, belki yanlış olsa bile yardım etmeye çalıştım, kızla tanışmadan önce gerçekten kendimi düşünüyordum iki üc gün farklı biriyle takılmış olurum diye çağırdım sırf fakat buluştuğum ilk dakikadan itibaren aklımdan bu fikir tamamen çıktı, hasta olduğu zamanda ellerimle yemek bile yedirdim gerçekten mutlu olması için her şeyi yaptım hatta şu anda bile mutlu olması için evli kalmasını istiyorum fakat bu iletişimi koparma kısmı bende her zaman sıkıntılı oluyor böyle durumlarda. 

 

AxtoR, 14 dakika önce yazdı:

Kendinizi dirençli tutmanız lazım, buna yakın bir şey bence yaşadım her gün intiharı düşünüyorum sanırım en sonunda yapacam. Büssürü sıkıntı ardı arkası kesilmiyor

Gerçekten öyle bir sıkıntı bitiyor biri başlıyor ben ölümden korkan biri değilim intiharı ben de düşündüm fakat gerçekten hiçbir işe yaramayacak, çünkü biliyorum daha nice insanlarla tanışacağız niceleriyle mutlu olacağız fakat şu döngüyü hızlı bir şekilde atlatmak gerekiyor gerçekten acı verici.

Loving, 13 dakika önce yazdı:

Paylaşman güzel olmuş bazı şeyleri insan içinde tutmamalı ve kendimden bir örnek vereceğim bu ve benzer ilişkileri bir çok kişi yaşayabiliyor ama yaptığın etik bir şey değil bilgin olsun yani yanlış anlamadıysam hala evli ? avrupada yada batı ülkelerinde her ne kadar normal gibi olsada evli yada boşanma arifesinde olan ilişkilere yaklaşmak hiç hoş şeyler değil örf adetlerimize de karşı şeyler. Her neyse herkes kendi hayatından sorumlu elbette ama şu var ben kendimden örnek vereyim derken şunu söyleyecektim 30 küsür yılın bana öğrettiği en güzel şey umursamamak ve dünyada kendimden başka değerli bir şeyin olmadığı çünkü herkes her şey unutuluyor  ve her zaman kendinle baş başa kalıyorsun. Samimiyetine inandığım için uzun uzun yazıyorum. Yenilecek olsan bile gardını düşürme derdi ustalarım bana hep bende sana söylüyorum aynı şeyi hayat devam ediyor ev nice nice güzel insanlar var kendine şunu söyle kadere inanıyorsan bunu yaşamış olman lazımdı ve yaşadın bunun sana acı yada tatlı tecrübeleri oldu bu noktada mutlu olmayı dene çünkü para ile satın alınamayacak tecrübelerdir bazı şeyler. 

Bu sözümü de unutma ; geç bir kaldırımın kenarına otur ve saatlerce oradan kalkma kimse sana gelip de bir derdin var mı demez. Ayrıca sen orada saatlerdir otururken çevrenden yüzlerce insan ve araba hatta kedi, köpek geçtiğini göreceksin burada çok önemli bir mesaj var hayat sana şunu diyor '' SEN DURSANDA DÜNYA DÖNMEYE DEVAM EDİYOR. ''  

Sıkma canını her şey gelir geçer sen kendine odaklan ve gelecekte seni bekleyen güzellikleri kucaklamak için sabırsızlan.

Keyifli forumlar / Biz bir aileyiz.

Hocam yorumunuz için teşekkürler, doğu avrupa ülkesi zaten bu slavların genel sorunu erkeklerin alkolik olması, yine o tarz bi durum aslında. Yaklaşmamak en güzeli olurdu aslında fakat sanırım bazı şeyleri tecrübesizlikten düşünemiyoruz. "Kız gelmek istiyor ya neden hayır diyesin? Vakit geçirirsin ve gider." Tarzında bi düşüncem vardı fakat işlerin öyle yürümediğini yaşarayak öğrendim, insan kime bağlanıp kime bağlanamayacağını bilemiyor. Yaptığım şeyin çok yanlış olduğunun da farkındayım bu yüzden olayı uzatmak istemiyorum vicdani olarak, bu sefer kızı kaybetmek istememe güdüsü ağır basıyor. Sadece vakit geçirmeyi deniyorum.

 

Bloxq, 12 dakika önce yazdı:

Yaşadıklarınıza oldukca üzüldüm bu pskolojiden kurtulmak kolay değil biliyorum size haddimi aşmadan şu tavsiyeyi vermek istiyorum bence bir süre o insandan uzak durun belki çocukları için bir araya gelmeyi deneyebilirler adam bunu yaşıyorsa evlilikleri sorunlu olabilir kadın ve kocası belkide bu olayı ilk kez sizinle yaşamıyor olabilir, insanlar bazen duygusal ve pskolojik boşlukta sadece kendisine iyi gelen birileriyle mutlu olma arayışına girebilir siz ne olursa olsun güçlü durun...

Çok teşekkürler değerli yorumun için. Ben de bunu yapmak istiyorum aslında. Gerçekten iletişim kurmak istiyorum, özlüyorum fakat zaman geçmesinin gerektiğini ve uzak durmam gerektiğini biliyorum. 

[cetinkayaemree 5]

xeaven, 1 saat önce yazdı:

Bi yerde derdimi anlatmam gerekiyordu en rahat burada anlatabilirim sanırım,

Şu anda PCT'nin 2. haftasındayım, 10 haftalık kür yapmıştım 8. haftadan sonra antrenmanlardan, yemekten içmekten hayat tarzımdan bunalmaya başlamıştım çünkü gerçekten spor yapmak için yaşıyor gibiydim kürüm çok iyi geçti çünkü köle gibi çalıştım neyse daha önce tanışmış olduğum fakat pek fazla konuşmadığım bi kızla konuşmaya başladım kürün sonuna yakın bu kız 17 yaşında hamile kalıyor ve mecburen evleniyor şu anda 25 yaşında ve 2 tane çocuğu var kızı 2 senedir tanıyorum. 10 gün geçti kız bana geldi. Bu arada yurtdışında okuyorum, şu anda bi yandan staj yapıyorum yurtta kalıyorum fakat kimse yok sıfır arkadaşım var herkes tatilde. Neyse kız hala evli fakat sadece çocuklar için aynı evde yaşıyorlarmış aynı odada dahi kalmıyorlarmış en azından kızın anlattığı bu ve ben de böyle olduğunu düşünüyorum. Neyse geldi bende 3 gün kalmasına izin vermişler hatta kocası da biliyordu, PCT'nin ilk günleriydi ben de o kadar imkansız olduğunu bile bile kendimi durduramadım kızdan hoşlanmaya başladım, çünkü aynı yatakta yattığınız 24 saat yüzünü gördüğünüz birisine 3 günde bile olsa alışıyorsunuz ve gerçekten çok kötü alıştım. Kız 3. gün sonunda gitti ve kocası durumu bilmesine ve izin vermesine rağmen baya sinirlenmiş kıskanmış sanırım sorun çıkarmış. Kız bir daha gelmek istiyordu ben de tekrar görmek istiyordum, yol 12 saat sürüyor bu arada bildiğin ülkenin diğer ucunda. Tekrar gelmesine bu sefer kocası izin vermedi benim gitmemi istedi. Her ne kadar dandik bi evlilik olsa da benim oraya gitmem saçmalık ki bu durum Türkiye'de olsa adamın içinden geçerler. Neyse 1 ay geçti kız tekrar geldi fakat bu sefer kocasına söylememiş, çocukları evde bırakmış bir sürü sorun tak geldi. 1 gün kaldık ve gitmek istediğini söyledi ben şok oldum bu kadar sorun çıkardın en azından ortalığın yatışmasını beklemesini söyledim hallolması için yardım edeceğimi söyledim fakat dinlemedi, kocası bana ulaştı adamla konuştuk, bana sadece içinin acıdığını söyledi, sinirli ve öfkeli olmadığını söyledi. Gerçekten üzüldüm fakat ben böyle olsun istemedim ki, ben en fazla kızla takılırım gönderirim diye düşündüm, kız hoşlanmam için elinden gelen her şeyi yaptı ve başardı. Neden bir gün kalıp geri dönmek istediğini sorduğumda buraya elveda demeye geldim dedi, çocuklarım için dönmek zorundayım dedi. Fakat gelirken 10 gün kalacağını söylemişti neyse çocuklarım dediği anda benim diyecek bir şeyim kalmıyor susuyorum, tamam diyorum. Gitti ve bana hiçbir şey yazmadı, geldim bile demedi fakat tren hareket ettiğinde bile camdan seni seviyorum diye bağırıyordu. Son ana kadar mutluydu. 1 gün konuşmadı ertesi gün bana kocasını da sevdiğini sevmek zorunda olduğunu söyledi, çocuklarım için aile dağılmaması için elimden geleni yapıcam dedi fakat beni unutamayacağını ve hala sevdiğini söyledi. Diyecek bir şey bulamadım. Kendimden nefret etmeye başladım birisinin ailesini dağıtmak üzereydim kötü bir aile de olsa sonuçta bi aile, kıza yardım etmek için bi kaç mesaj attım dönmedi, aradım açmadı, ev arıyormuş sadece bunu yazdı ve konuşmak istemediğini söyledi bunun ertesi günü seni seviyorum diye mesaj attı tekrar. Bir gün bunu yazıp diğer gün konuşmak istemiyorum yapınca benim psikolojim iyice bozulmaya başladı, ne yapacağımı bilmiyorum, kızın hayatının ne kadar boktan olduğunu bilsem de ailesi dağılsın istemiyorum, sonuçta çocuklar var. Fakat durum bu kadar kötü olmasa hayatımda ilk defa evlenebilirim dediğim bi kızdı bu. En son bugün mesaj attım nasıl olduğunu sordum fakat iletilmedi çünkü whatsapp'ı silmiş. Aradım açmadı, facebook'tan yazdım cevap vermedi. PCT'nin ortasında, gün içinde görüp merhaba diyebileceğim bir tane bile arkadaşımın olmadığı zamanda böyle bi olay yaşadım psikolojimi ayakta tutmak için gerçekten zorlanıyorum, daha önce ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum fakat ara ara ağlıyorum bile. 1 ay sonra yurt dolmaya başlar insanlar gelir fakat 1 ay boyunca psikolojim bozulmadan nasıl dayanacağım bilmiyorum.

 

Uzun oldu kusura bakmayın hatta atlayarak yazdım fakat konu hoş olmadığı için ve kendimi kötü hissettiğim bazı yerleri açıklamak zorunda kaldım

 

 

Hiç kimse ya da hiçbir şey senin sağlığından, huzurundan önemli değil. Biraz bencil olmayı öğrenmelisin bence. Nacizane tavsiyem yeni arkadaşlıklar edinip yeni insanlarla tanışman, hayat rutinini değiştirip yeni yüzler tanıyıp yeni alışkanlıklar edinmek. He bunlar bana göre değil diyorsan da yapabileceğin en güzel şeylerden biri kulaklığını takıp ağırlıkların altında patronun kim olduğunu kendine gösterebilirsin. Her anından zevk almaya bak hayatın kendine zehir etmekle var olan zamanını mahvetmekten öteye gidemiyorsun çünkü. Takma kafana diyeceğim ben de herkes gibi, çünkü gerçekten kafana takmamayı öğrendiğinde hayatta bir şeylerin değiştiğini görüyorsun. Bence şimdi salona gidip lightweight baby diye bağırıp ağırlıkların altına girebilirsin ^^

[TheNoahSystem 158]

cetinkayaemree, 3 saat önce yazdı:

Hiç kimse ya da hiçbir şey senin sağlığından, huzurundan önemli değil. Biraz bencil olmayı öğrenmelisin bence. Nacizane tavsiyem yeni arkadaşlıklar edinip yeni insanlarla tanışman, hayat rutinini değiştirip yeni yüzler tanıyıp yeni alışkanlıklar edinmek. He bunlar bana göre değil diyorsan da yapabileceğin en güzel şeylerden biri kulaklığını takıp ağırlıkların altında patronun kim olduğunu kendine gösterebilirsin. Her anından zevk almaya bak hayatın kendine zehir etmekle var olan zamanını mahvetmekten öteye gidemiyorsun çünkü. Takma kafana diyeceğim ben de herkes gibi, çünkü gerçekten kafana takmamayı öğrendiğinde hayatta bir şeylerin değiştiğini görüyorsun. Bence şimdi salona gidip lightweight baby diye bağırıp ağırlıkların altına girebilirsin ^^

Gerçekten öyle. Son iğnemi yaparken 80 kiloydum hatta Pct'ye başladığım gün 81'dim. Bir haftadır bu olaylarla uğraşmaktan ne düzgün yemek yiyebildim ne antrenmana gidebildim, bugün gittim fakat tartıya çıkmaya korktum açıkçası bir hafta kendimi toparlayıp tartılmayı düşünüyorum. Ne zorluklarla kazandığımız vücut böyle saçma nedenlerle zarar görüyor.